Blog saya pon pandai merajuk...

Dah lama tak buka blog.. Bila dah buka, terkejut tgk banyak post yang saya tak bercadang untuk publish telah dipublishkan.. Post tersebut tak pernah siap ditulis pon.. Adeh laa.. Buat malu je.. Camne la buleh jd gitu.. So, hari ni, saya delete segala yang memalukan itu dan delete jugak entry mengenai kisah2 saya sebelum kenal IncikSuami dulu. Peristiwa lepas usah dikenang kan?

Streamyx saya masih mengong.. Dah sebulan kot.. Hari ni online pon sbb kebas handphone IncikSuami n set as modem.. Boleh la memblog guna Mubarak..:)))

Itu je. Tetiba je rasa malas lak nak menaip.. hihihi

P/s : Slmt Hari Raya Semua...:))

Iman Dan Rugby????

Masa sekolah dulu, saya adalah salah seorang cheerleader sekolah untuk team bola dan rugby. (Hik hik..gedik je rasa..).. Tak percaya? Nanti saya bukak balik album zaman sekolah n scan gambar tersebut.. Tungggguuuu....Asalnya, memang tak minat pon rugby sebab bagi saya sukan ni macam sangat kasar dan ganas. Tapi, lama kelamaan jadi terminat lak ngan sukan ini.. Bola? memang tak minat sampai sekarang pun. Tengok bola bila time Harimau Malaya atau Terengganu yang main.. Kalau tak, memang tak la...

IncikSuami lak memang pemain rugby.. Dan, sampai skang pon IncikSuami masih aktif bermain. Makin ligat bermain kot sejak jumpa balik kawan2 lama yang sama2 main rugby dulu...

Sesma OB..

Mana2 je IncikSuami pergi untuk bermain, saya pasti akan ikut.. Jadi cheerleader untuk IncikSuami seorang je skang ni..Hehehe

Walaupun pregnant, saya tetap pergi...:)

Iman? Agak2 korang? Hehehe.....

Serasi je bola tu ngan Iman kan..ehehe

p/s : Pupuk minat dari awal la kononnya ni kan...hihihi

Tamat Berpantang Sepenuhnya (100 hari)

Yahooo.. Akhirnya berakhir jua operasi berpantang...

Ce teka apakah yang saya minum dulu sebaik habis pantang?

Taraaaaa...

Grab dari blog orang...:)

Tapi yang saya minum hari ni bukanlah yang macam tu pun.. Saya tak berani lagi la minum yang ada ais.. Stakat sejuuuuuk je la.. Tapi itu pun dah buat saya rasa keawangan.. Lazat gila ah. Tapi kena marah jugak ngan mak mertua bila dia tahu saya minum air milo ni..Hik hik hik hik.. 

Bab makanan, saya memang tak berapa suka makan sangat makanan yang dilarang makan masa pantang.. So, semua makanan yang dilarang tu saya makan lambat lagi la kot.. 

Yang pastinya, milo ais memang sedaaaaaaaaaaaaappp.. Sluurrpppp...

p/s : Malam ni buat lagi.. Esok pun nak buat lagi...Hehehe

Sengih @Prasekolah II

Sambungan...


CikguRoss : Sotong in English apa class?
Murid : SUNQUICK, teacher..
CikguRoss : Gelak guling2 sampai keluar air mata..ahahaha

CikguRoss : Ok..tapak sulaiman?
Murid : Patrick.. (dengan penuh yakin)
CikguRoss : Aduh laaaa...kuat sungguh pengaruh spongebob..

CikguRoss : Ketam?
Murid : Encik Crab...
CikguRoss : Hish...

CikguRoss : Ni warna apa Najihah? (sambil tunjuk bongkah warna kuning)
Najihah : Ane Agong..
CikguRoss : Agong ke Jagung?
Najihah : Agong la...
(sampai sekarang saya tak tahu dia sebut jagung atau Agong sebab bila saya tunjuk gambar jagung pon dia angguk tunjuk gambar raja pon dia angguk...)

Bukan CikguRoss : Class, bila sir tanya what is your name kamu semua jawab 'my name is_______ sebut nama kamu.. OK?
Murid : Okeeeeeeeeeeeeyyyy...
Sir : What is your name?
Murid : My name is j*** mu noneng... (maaf, agak keterlaluan untuk disiarkan...PM me kalau nak tahu..hehe)
Sir : Terkedu
(harap saya ada jauh dengan mereka..kalau tak memang kena gak anak murid saya tu..)

Azwa : Cikgu hodoh hari ni..
CikguRoss : Haaa..ye ke?
Azwa : Tapi hari ni je.. Hari lain comel je..(nak ambil hati saya balik kot)
CikguRoss : Ye ke? Nape hari ni hodoh?
Azwa : Sebab cikgu dok pakai lipstick...pastu cikgu pakai tudung dok letak kerongsang kat bahu macam semalam..
CikguRoss : Hehehe...Perati je awak ni ye..

CikguRoss : Nape tak siap lagi ni kerja?
Iskandar : Cikgu, kita demam hari ni.. (sambil letak kepala dia atas meja n buat muka sayu)
CikguRoss : Ye ke? Ok kelas, simpan dulu kerja sebab kita nak gi padang..
Iskandar : Kita dok demam doh cikgu...
CikguRoss : Cikgu acah je tadi.. Hehehe.. Siapkan cepat...

Iskandar : Cikguuuu, tangan kita patoh doh...Kita sambung kerja kat rumoh ye cikgu...(sambil menangis)
CikguRoss : Haaa, patoh? Gi spital nak? (buat2 kelam kabut)
Iskandar : Eh bukan bukan.. Jari kita je patoh...Dok payah la gi spital..(nangis lagi)
CikguRoss : Ye ke? Meh cikgu tengok.. Ikmal, gi ambik gunting jab..
Iskandar : Cikgu nak buat apa? (dah berhenti menangis)
CikguRoss : Nak potong jari la..Kalau jari patah memang kena potong. Kalau tak, habis satu tangan patah nanti..
Iskandar : Kita rasa tangan kita dah baik la cikgu... (terus sambung buat latihan)
(Beliau adalah pelakon prasekolah terhebat pernah saya jumpa...)

Itu je yang saya ingat setakat ini.. Nanti akan tulis lagi..:))

p/s : Dah nama pun budak2....:)

Alahai Pengguna Jalanraya....

Saya keluar rumah seawal 630am. Jalan pun masih gelap.. Sepanjang seminggu sekolah ni saya rasa macam2 dugaan ketika memandu dan hati ni selalu je menyumpah2.. Tension kadang2 bawak keta bila cuma kita yang hati2 cuma kita yang berhemah sedangkan orang lain pentingkan diri sendiri..

Kejadian bebaru ni betul2 buat jantung saya jatuh. Saya cuba memotong sebuah motorsikal dan saya tak perasan ada sebuah kereta Myvi di laluan bertentangan.Ya Allah, memang berdebar gila masa tu. Nasib baik boleh mengelak. Budus je driver tu.. dah tahu jalan gelap, pasang lah lampu.. Habis ke minyak keta ko kalu tak pasang lampu?? Selalu tau saya jumpa golongan yang camni.. Nak kata terlupa takkan la kot sebab jalan kan gelap.. Hish..memang tut tut tut tut laaaaa....

Lagi, saya tunjuk penumbuk kat seorang pemandu lelaki yang bawak Spectra. Ni sebenarnya tindakan luar kawal..Hahaha.. Bila dah terkejut tu saya tertunjuk penumbuk lak.. IncikSuami kata mujur saya tak tunjuk isyarat F.. (Hish...Saya tak penah guna isyarat tu ok!!!!)..Kisahnya, driver tu cuba nak potong kereta saya ketika saya berada di lorong kanan dan kebetulan lorong belah kiri pon ada kereta. Jalan lak memang ada 2 lane je. Bayangkan la camne dia cuba memotong. Dia nyaris langgar kereta saya dan kereta di sebelah saya.. Oh ya, lupa.. Saya perlahankan kereta sebab ada sebuah kereta depan saya bagi signal nak masuk kanan. Sebab tu saya perlahankan kenderaan saya. Saya bukan jenis suka bersiar2 di lorong kanan ok.. Paham tak yang saya cite ni? Hahaha....

Semalam, IncikSuami bagitahu dia hampir langgar seorang mat rempit yang langgar lampu merah.. Mujur jugak IncikSuami boleh mengelak. Memang menyusahkan orang la mat rempit tu. Kalau rasa nak mati sangat jangan la libatkan nyawa orang lain. Tu tak kira lagi bila hari Jumaat petang. MasyaAllah, kadang2 sangat takut dengan diorang. Kita pulak yang kena bagi jalan kat diorang. Kita lak terpaksa kena berhenti bila lampu isyarat bertukar hijau gara2 diorang terlalu ramai dan langgar lampu isyarat merah. Agaknya mat rempit ni suka sangat kena sumpah seranah kot...Agaknya diorang fikir kalau diorang accident pecah kepala patah tengkuk diorang takkan mati kot. Entah la..

Pagi tadi.. Saya tak mengalami sesuatu yang mendebarkan pun cuma geram lagi hairan dengan orang2 begini. Ada seorang pakcik cuba melintas jalan di jalan yang agak boleh tahan kereta2 dipandu laju. Dah melintas tu boleh pulak dia berenti kat tengah2 jalan sebab ada kereta di sebelah jalan satu lagi tu..Bayangkan lah kalau ada kereta yang tak nampak pakcik tu berdiri kat tengah2 tu.. Memang arwah la.. Teringat jiran saya dulu.. Macam ni la kesnya.. Berdiri di tengah2 jalan lepas tu kena langgar ngan mat rempit.. Jiran saya meninggal di tempat kejadian..

Banyak lagi kes macam lori penuh muatan bawak laju macam bawak Ferrari pastu siap hon kat kenderaan lain terutama motorsikal (maunya penunggang motor tu ada sakit jantung pastu terkejut camne?), budak2 sekolah yang bawak motor sesuka hati, siap boleh bergelak ketawa sambil bawak motor..Dah la beriringan sampai penuh jalan.. Kalau lah saya ini bukan seorang yang penyabar.. Memang kena jerkoh jugak budak2 ni..

Itu je nasihat khidmat masyarakat dari saya.. Muahahaha

p/s : Saya pemandu berhemah..Cuma suka bawak laju2 je..Yang lain saya patuh undang2 tau...Hikhikhik

Cuti Berakhir Jua...

Bila cuti berakhir, banyak yang best lagi syok terpaksa ditinggalkan.. Tiada lagi bangun lewat sesuka hati, tiada lagi aktiviti tengok TV di awal pagi (tgk kartun Dragonball..hihi).. Nasib baik sempat nak tengok cite Marimar..muahaha

Hari pertama ke sekolah memang agak berdebar2.. Bimbang penerimaan anak murid, takut mereka tak kenal saya lagi.. Tapi, sebaik saya sampai ke kelas Prasekolah saya, saya dengar murid2 saya bersorak.... "Yeay, CikguRoss mari doh"... Pastu dengar lagi.. "Eh, perot cikgu kempis doh"... Pastu dengar lagi... " Cikgu kohor comel la.. (ehem2..tu yg saya nak bagitau sebenarnya..ehehe)...Seronok dengan penerimaan mereka. Terharu bila tengok ada beberapa hadiah sempena hari guru hari tu untuk saya. Tak sangka, mereka ingat saya ni walaupun saya takde dengan mereka waktu tu.. Sob sob... 

Gedik2...hehe

Silau...

Dah lama sangat tinggal sekolah saya jadi blur jab.. Tak tahu nak ajar apa jadi.. Tu yang ada sesi gedik2 tu.. Hihihi...

Masa pi kantin tadi, saya ditegur oleh seorang makcik dari arah belakang.. "Cikgu baru ke?" .. Bila saya pusing badan untuk menjawab, makcik tu menjerit...."Laaaaa, CikguRoss ke? Kak sampai dok kenal cikgu..".. Bila ditanya kenapa tak kenal...Makcik tu menjawab dengan jawapan yang memang kembang habis la hidung ni.. Tak perlu la nak cite panjang2 kat sini. Nanti korang cop saya perasan lak.. Muahahahaha...

Tu tak kira murid2 lain lagi tu.. Hehehe... Saya lalu je tepi diorang, pasti akan dengar sok sek sok sek diorang berbisik sesama sendiri.. Pastu pandang saya dari atas ke bawah.. Pastu akan dengar la sesuatu yang menyedapkan telinga.. Hahaha... 

p/s : Kesimpulannya, cuti memang best..Kerja tak best...hehehe

Alahai perempuan itu

Kenapa la dia tak pernah serik dan malu.. Siap buleh reka2 cite supaya kisahnya lebih sadis dan dramatik.. Pelik la saya. Manusia kalau dah hilang perasaan malu, otak letak kat lutut memang akan buat gini la kot..Jangan la kawan2 saya, adik2 saya dan anak2 sedara saya berperangai sebegini. Malu kambing seperti kata ibu mertua saya...Hehehe

Alkisah....

Lepas saya tahu IncikSuami dapat sms daripada dia memaklumkan perihal kematian ayahnya, terus saya nasihatkan IncikSuami untuk ucap takziah dan bagi kata2 semangat. Bagi saya, sebenci mana pun saya pada seseorang, bila tiba bab kematian ni saya rasa saya masih relevan. IncikSuami tak buat pun serta merta.

Tapi lepas seminggu bapa si dia meninggal baru IncikSuami mengucapkan takziah pada si dia. Dan, akibatnya, keluar lah status kat facebook dia yang sangat menyakitkan hati mengatakan bahawa suami saya ni seolah2 sering ganggu hidup dia dan gila nak berkawan dengan si dia lagi. Amboi.. cik nak saya letak sms2 cik pada suami saya tu ke? Ringan je tangan ni nak copy paste kat sini.. Yang Cik prasan sangat tu kenapa? Kalau dah tak anggap suami saya kawan Cik, nape Cik gatal sangat tangan tu sms suami saya? Nampak sangat la kebengongannya di situ kan?...Cik kata nak balas dendam atas keresahan yang dialami lepas saya post entry pasal cik dulu ye? Cik resah sebab cerita yang ditulis betul kan? Kalau tak, buat apa cik nak resah gelisah kan? Nak balas dendam atas entry terdahulu saya pon agak2 la.. Apa yang saya tulis adalah 100% tulen berserta bukti dan bukan rekaan macam status cik tu..Haih, nak raih AFUNDI nampak? AFUNDI ke ML (maharaja lawak)?

So, siapa meroyan di sini?

Ikotkan hati saya sepatutnya post satu entry psl perempuan meroyan tu. Saya nak reveal dia yang sebenarnya oleh kerana sikap dia yang sangat melampau. Tapi, IncikSuami kata..” tak usah dilayan perempuan gila tu. Makin kita layan makin menjadi angau dia..biarlah orang buat jahat ngan kita asal jangan kita..Makin dia sakitkan hati kita, makin bahagia kita kan?..Biarlah dia.. ”  Oleh kerana taat pada suami, saya delete balik post yang saya yakin akan aibkan dia tu. Mungkin dia tak akan berani nak keluar rumah kot kalau saya publish post tersebut. So, biar la dia nak fitnah apa pun psl saya dan IncikSuami. Biarlah kawan2  IncikSuami masih pandang serong dek fitnah yang dilemparkan. Kita bukan boleh paksa orang untuk suka kita kan..

Cik, hentikan lah fitnah tu. Makin cik memfitnah makin terserlah kebodohan cik. Isu saya bomoh suami saya sampai skang saya masih tunggu cik bawak ustaz yang cik jumpa tu jumpa saya. 3 orang ustaz cik jumpa kan? Saya tak mintak cik untuk bersihkan balik nama suami saya, cuma saya mintak tolonglah berhenti memfitnah. Cik tau kan dosa memfitnah tu lagi besar dari membunuh? Cik orang Islam kan? Cik takkan hidup bahagia selagi cik masih lagi rajin nak memfitnah, selagi cik masih lagi nak harapkan sesuatu dari suami saya, selagi hati cik masih lagi berdendam dengan saya dan suami saya. Redha lah akan ketentuanNya cik.. Takut lah pada Allah..Ingat pada keluarga. Jangan malukan keluarga dan rakan2 yang menyayangi cik. Sayang lah perempuan secantik cik dibayangi perangai yang tak cantik..

Saya tahu ramai salahkan IncikSuami bila amik keputusan untuk kawen dengan saya.  Ye la kan..Mendadak sangat kan? Tapi adakah anda tahu cerita disebalik cerita? Sila jangan hanya mendengar keluhan tanpa menyelidik. Saya tahu cik dan penyokong2 kuat cik semuanya bijak2 belaka. Lain lah saya.. Sekolah stakat UPSR je. Ye la kan, cikgu tadika seperti kata korang. Layak la mengajar kat pulau kan yang rata2 budak2nya  tak tahu apa2 perkembangan.. (errr..pembetulan ye korang...budak2 sana lagi advance tau….astro ada hampir setiap rumah..) Kesiannya budak2 pulau tu dapat cikgu macam saya kan? (saya tahu korang ada mengutuk saya dalam facebook salah seorang penyokong kuat cik ni.. saya tak amik hati pon malah dah maafkan pon..hak korang untuk berkata apa sahaja)

Itu sahaja. Saya harap ini entry terakhir saya mengenai cik.  Saya bukan jenis yang suka mencari pasal, cuma akan mencari pasal bila orang mencari pasal. Saya tahu mana nak letak akal mana nak letak emosi. Malu weh bila buat mende yang tak betul pastu ketahuan pulak.. O o kamu ketahuan..menipu lagi (sila nyanyi ikot lagu Matta).. 

p/s : Kanda, Dinda nak jugak tulis.. Dinda tak malukan dia kan? Dinda cuma nasihat…Hehehe